а) Көл, яз, кычкыр, ачулан, утыр, бул, җыел, сук, ку, чап. ә) Сана, аңла, сора, таны, уйла, әзерлә, аша.

Балалар көлешәләр; хатын-кызлар нигәдер кычкырыша­лар; малайлар йөгерештеләр; атлар чабыша; үзара сөйләшә­ләр; нәрсә турында уйлаштыгыз?

Кичә очрашкансыз; сез йөрешәсезме? ачуланышырга да өлгергәннәр; бер-берсенә табышмак әйтешәләр; үбешергә өлгерерсез әле; туган көндә танышканнар бугай.

Өстәл әзерләштек; сезгә булыштылармы? капчыкны күтә­решегез әле; яшәгән йортын эзләштеләр; әниемә аш пеше­рештем; бакча казыштык; суган утыртыштым.

1) Урамда яз, тәрәзә буенда тамчылар биешә. 2) Әнием безнең хәлләребезне сораша, ә үзе елмая. 3) Балалар шатлык­тан сикерешә үк башладылар. 4) Нигә кычкырышасыз, тавышыгыздан башым авырта инде. 5) Кеше белән талашырга ярамый. 6) Ялган сөйләгәннәре ачыклангач, малайларның битләре ут кебек кызышты, алар бер-берсенә читенсенеп кенә карашып алдылар.

1) Алар бер-берсенә сүзсез генә карашып алдылар. Ул әни­сенә бала караша, өй эшләрендә булыша. 2) Егетләр, тезелеп басып, буйларын үлчәштеләр. Рамил көне буе амбарда әтисенә ашлык үлчәште. 3) Студентлар бер-берсенең адресларын алыштылар. Аларны бүген күршеләре бәрәңге алышырга чакырды.

1) Кызлар бер-берсен бәйрәм белән котлашып кочаклаш­тылар. 2) Алар язгы кичтә таныштылар, еллар буе дуслашып йөрделәр. 3) Күршеләребез башкаларга үрнәк булып, парла­шып һәм гөрләшеп яшиләр иде. 4) Кичә улым ни өчендер дустына булышмаган, шуңа күрә алар ачуланышканнар. 5) Чыгарылыш кичәсендә яшьләр бала-чага кебек куышып та, качышып та уйнадылар. 6) Кечкенә вакытында Алсу әтисе бе­лән сөйләшеп-серләшеп туймый иде, ә үскәч нигәдер читләшә башлады.